20 jaar :-D
Vrijdag 10 oktober!!
Vandaag is Betram jarig, gefeliciteerd! En…. Vandaag hebben Leonie en ik precies 20 jaar een relatie! Wat is die tijd voorbij gevlogen, wat is er veel gebeurd, wat hebben we een boel meegemaakt, wat zijn we rijk geworden…
Vandaag warden we wakker na een prima nacht. We hadden goed geslapen en nu werd het tijd om Vancouver Island echt te gaan verlaten. Maar eerst wilde ik nog kijken of ik nog eagles kon spotten vanaf dat prachtige uitzicht over de baai bij de B&B. Eerst maar een lekkere bak koffie maken in de kamer en toen met camera naar buiten. Het was nog vroeg en alles was bedekt met een lag dauw. Maar nadat ik een stoel even had schoongeveegd kon ik daar heerlijk zitten. Ik heb geen idee hoe lang ik er had gezeten maar van de eagles helemaal geen spoor. Helaas pindakaas maar we hadden al zoveel gezien en het was daar zo mooi dat ik het jammer vond maar wist dat er waarschijnlijk nog wel een andere keer zou komen. Het was een beetje fris daar buiten maar niet heel koud. Dus ik kon op mijn gemakt foto’s maken van tal van kleine vogels. Er vlogen ook verschillende Canadese ganzen over de baai. Die kon ik wel super op de foto zetten. Daar zijn ze hier ook erg trots op. Ook de gans symboliseert vrijdheid. Na een tijdje ging ik toch maar weer naar binnen. Mijn koffie was op en ik had het toch wat koud gekregen. Binnen was Leonie ook wakker en had de meeste spullen al ingepakt. Nu ging ik mijn spullen inpakken. Toen ik daarmee klaar was kon ik het toch niet laten om weer buiten te gaan zitten. Nog eventjes genieten van Vancouver Island en in mijn hoofd alle mooie momenten nog eens de revue laen passeren.
Om me heen begonnen steeds meer vogeltjes wakker te worden. De een na de ander begon te kwetteren dat het een lieve lust was. Er vlogen zelf verschillende kolibries om me heen. Zo leuk allemaal! Ik wilde weer naar binnen gaan en keek nog een keer naar een mooie naaldboom in de hoek van de tuin. Ik had er al verschillende foto’s van gemaakt. En plotseling viel er iets uit die boom. Ter grootte van een deur. Het was een bald eagle! Met twee machtige slagen met zijn vleugels was hij verdwenen. Daar stond ik dan beduusd te wezen. Had ik heel de tijd zonder het te weten naast een boom gestaan waar een bald eagle in leefde!! Helaas ging het zo snel en was ik er complete niet op voorbereid dat ik geen foto heb kunnen maken maar de herinnering staat in mijn geheugen gegrift. Wat was dat prachtig… Ik heb nog even gezeten om te kijken of hij nog terug keerde maar dat bleek vergeefse moeite.
Weer in het huisje pakten we alle spullen op, laadden het in de auto en redden weg van de B&B richting de veerboot die ons naar Vancouver zou varen. We waren er rum op tijd en de reservering was goed doorgekomen. Wat waren we blij dat we gereserveerd hadden zeg! Het duurde niet lang of de hele parkeerplaats met wachtenden stond tjok en tjok vol. Het was dit weekend thanksgiving en dat betekent dat heel veel mensen onderweg gaan naar familie of vrienden om het samen te gaan vieren. Nadat we de auto hadden geparkeerd zijn we een broodje en een smoothie gaan halen in de terminal bij de veerboot. Het was er zo druk dat de dames die de broodjes klaar maakten hopeloos achter liepen. Op een holletje moisten we weer terug naar de auto waar we net op tijd waren om met de auto op de boot te rijden.
Toen we op de ferry stil stonden met de auto hebben we snel een bankje opgezcht waar we ons ontbijt konden opeten. De overtocht van Departute Bay in Nanaimo naar de Horseshoe Bay in Vancouver verlipe erg rustig. Voordat we er erg in hadden werd al omgeroepen dat we weer naar de auto moisten. Eenmaal aangekomen in de haven van Vancouver zijn we weer naar de gallerie gereden waar we onze ringen hadden bested. We moisten de inscriptie nog overleggen aldaar. We kwamen binnen en zagen direct dat Ashley er ook was. Dat was weer een leuke ontmoeting. We hebben daar ook ons grote souvenit uitgekozen. Een prachtig houten schuif met daarop de beeltenis van een thunderbird. Die moeten we thuis maar weer een mooie plek geven 😉
Hierna zijn we naar het centrum van Vancouver gereden. Gas Town heet dat daar. We wilden nog wat kadootjes en souvenirtjes kopen. Eerst naar de winkel waar ze objecten verkopen die gemaakt zijn door de natives. Daar heft Leonie een heel mooie handgemaakte muts gekocht. We hebben veel winkeltjes bezocht en hadden uiteindelijk alles bij elkaar gesprokkeld. Hadden we ook dat weer klaar. En toen hadden we best trek gekregen. We hadden al een beetje overlegd wat we wilden eten en het leek ons leuk om op deze laatste dag een Nepalees restaurant op te zoeken. En er was er ook nog eentje die best goed werd aangescheven. Snel daarheen dus! Natuurlijk bestelden we Dahl Bat! En we warden niet teleurgesteld. Het was heerlijk. Ik had het zomaar op!
Nu we wer genoeg energie hadden gerkegen zijn we naar de B&B gegaan. Dezelfde als de eerste nachten. De plek waar Leonie ook sliep tijdens haar bezoek 10 jaar geleden. En zo was ook dit cirecltje weer rond. We begonnen alvast met inpakken maar we waren al zo moe dat we afspraken de rest morgen maar te doen.
Dus voor het laatst vanuit Canada: welterusten!!
Liefs, Leonie en Edo-Jan
n
n
n