8 juli

Vanmorgen zijn we erg vroeg opgestaan. De wekker ging al voor 6 uur vanmorgen af! We hebben ons snel klaargemaakt voor onze eerste kennismaking met Denali. Na een snel ontbijt zijn we naar de Wilderness Access Center gereden. Hier hebben we de kaartjes van de bus opgehaald die ons vandaag en morgen door het park zal rijden. Ja, dat lezen jullie goed, een bus. Het mooie van dit park is dat je er niet met je eigen auto in mag. Het is een zogeheten Wildernis gebied waarin de natuur zo min mogelijk verstoord mag worden. Daarom kun je een kaartje kopen voor de bus en afhankelijk van het kaartje dat je koopt kun je tot een bepaald punt komen in het park. Er gaat 1 onverharde weg het park in van ~90 mijl (144km) waar alleen in de zomer bussen rijden. In de winter wordt de weg niet sneeuwvrij gemaakt en kun je alleen met sledehonden het park in. Hoe mooi is dat! Maar goed, wij hadden thuis via internet kaartjes gekocht zodat we tot en met het einde van de weg mee mochten met de bus. Dit betekende een rondtrip van ongeveer 12 uur. Gelukkig maar dat het lang licht is ;-). In principe kun je onderweg overal uit de bus stappen, op die plek een stuk gaan lopen en dan een volgende bus nemen. Er gaan alleen per dag maar 2 bussen naar het einde van de weg, dus daar hadden we niet zoveel keus in.

n

Om kwart voor acht vertrok onze bus naar Kantishna aan het einde van de weg. Onderweg werden de nodige stops gemaakt, zodat we van het uizicht konden genieten en naar het toilet konden. Natuurlijk moesten we onderweg ook goed onze ogen openhouden voor wildlife. Iedereen zat op het puntje van z’n stoel in afwachting van wat zou komen. Vrij snel naar vertrek stond er een eland aan de kant van de weg. De bus werd stil gezet en we hadden de tijd om goed te kijken en foto’s te maken. Tijdens het eerste deel van de rit hebben we ook Dall Sheep gezien. Dit was voor het eerst voor ons en twee stonden vrij dicht bij de weg en we hebben ze dus goed kunnen bekijken. We hadden ook onze verrekijker bij ons en daar hebben we (en een paar anderen in de bus) vandaag goed gebruik van gemaakt. Nog verder op de weg zagen we een witte vlek op de helling, dit bleek een grizzly beer te zijn! De beren in dit park zijn een stuk lichter van kleur dan ‘gewone’ grizzly beren en ze zijn ook een stuk kleiner. Ze eten hier namelijk geen zalmen (die zijn er niet), maar voornamelijk bessen en gras. We hebben ook nog een mam met twee jongen gezien. In totaal hebben we vandaag 13 beren gezien! Als klap op de vuurpijl hebben we ook nog kariboes gezien! Die stonden al een tijdje op ons lijstje en nu hebben we ze goed kunnen bekijken.

n

Halverwege de rit kwamen we bij een bezoekerscentrum uit en daar hebben we tijd gehad om wat te eten. En dat niet alleen! Denali NP is vernoemd naar de hoogste berg in Noord-Amerika, ook wel the big one genoemd. Deze berg van meer dan 6000 meter hoog heet Mount McKinley of Denali. Het gebeurt vaak dat de bezoekers van het park Denali niet zien, maar wij hadden geluk, hij lag lekker in de zon te baden met een paar wolkjes er omheen! Deze berg is zo hoog, het lijkt bijna onwerkelijk. Bovendien is de berg helemaal bedekt met sneew en kun je de gletsjers erop zien liggen. Fantastisch! Deze berg maakt deel uit van de Alaska Range. Vanaf het bezoekerscentrum gingen we nog verder het park in. In dit tweede deel kregen we Mount McKinley/Denali van de andere kant te zien en ook konden we de bergen eromheen beter bekijken. Verder hebben we op dit stuk zwanen, eenden en andere watervogels gezien. Na Wonder Lake kwamen we aan bij het einde van de weg. Hier was een landingsbaan van kleine vliegtuigen, maar verder was er weinig te beleven. Na een korte stop zijn we weer aan de terugweg begonnen. Iedereen werd wel moe van deze inspannende dag, dus een aantal mensen begon wat in te dutten. Ze waren allemaal snel wakker toen we weer beren zagen! Deze waren wat dichterbij dan de anderen die we hebben gezien en er werd de tijd genomen om ze te bekijken en foto’s te nemen. Als afsluiter van de dag zagen we nog een kariboe (mannetje) op een heuvel staan. Verder hebben we vandaag nog een giervalk, golden eagles, een vos, artic ground squirrles en een ptarmigan gezien. Na ongeveer 12 uur kwamen we moe maar voldaan weer terug bij de auto. Wat een dag!

n

Rond acht uur waren we weer terug op onze kamer en vonden we het de hoogste tijd om wat te eten. We hebben weer bij het restaurant tegenover onze lodge gegeten en omdat het prachtig weer was en de zon nog lang niet onder was, hebben we heerlijk buiten gegeten. Na het eten was het de hoogste tijd om ons bedje op te zoeken, want morgen moeten we weer om dezelfde tijd de bus hebben.

n

Groetjes Edo-Jan en Leonie

n