Gelukkig nieuwjaar!

Elk jaar weer maken Eliza (6) en ik traditiegetrouw een kerst/nieuwjaar-kaart. Omdat we het leuk vinden om een kerstkaart te maken maar vooral ook omdat het zo’n mooi moment is om samen iets doen. We beginnen half december; ik maak een tekening van ons gezin, Eliza kleurt het vervolgens in. Dit jaar wilde ik het weer doen maar er was een kink in de kabel; Eliza wilde niet… Een reden gaf ze pas na een beetje doorvragen. Ze wilde gewoon niet meer inkleuren. Daar ging mijn kerstkaart… Toen kreeg ik een idee, wat nou als ik onze traditie een klein beetje verander. Wat als ik haar vraag om een tekening te maken van ons gezin en ik die dan ga inkleuren?
Zo gezegd, zo gedaan. We pasten onze traditie een klein beetje aan, hadden er allebei veel lol in en maakten onze mooiste nieuwjaar groet ooit!!

Zo werkt het volgens mij overal. Een traditie is geen doel op zich, het is een middel. En soms moet je een middel een beetje aanpassen om het doel te bereiken. De traditie binnen een maatschappij heeft als doel om bij te dragen aan saamhorigheid, stabiliteit en solidariteit. Soms verandert de context waarin de maatschappij zich bevindt en moet een beetje aan de traditie worden geschaafd. Soms ontspoort de traditie en moeten we even stap op de plaats maken. Het middel ’traditie’ mag nooit gaat schuren met het hogere doel: een stabiele maatschappij waarin iedereen veilig en in vrijheid kan leven. Tradities kunnen daarin een belangrijke rol hebben, maar mogen en moeten ook meebewegen op de cadans van de verandering in de tijd.

Van Koninginnedag naar Koningsdag. Van pakjesavond naar kadootjes onder de kerstboom. Van zwarte Piet naar roetveeg Piet. Van zelf vuurwerk afsteken naar samen een vuurwerkshow bekijken. En van een tekening maken naar een tekening inkleuren.
Een kleine aanpassing aan de traditie en het kan weer jaren mee.

Ik wens iedereen een heel gelukkig, creatief en stabiel 2023 toe!

Edo-Jan