Hallo allemaal!

n

Vannacht hebben we lekker geslapen en vanmorgen was het natuurlijk nog donker toen we wakker werden. De zon zou rond half 10 opgaan, maar rond half 9 was het al best wel licht buiten! We zijn de dag begonnen met een heerlijk ontbijt in het hotel. Daarna hebben we ons lekker warm aangekleed en zijn we rechtstreeks naar het VVV-kantoor gelopen. Op veel plaatsen is de stoep hier helemaal ijs/sneeuwvrij en de weg helemaal niet. Op andere plaatsen is het vrij ijzig, dus het was wel goed uitkijken waar we liepen. Gelukkig hebben ze hier een hele effectieve manier van gladheidbestrijding en was het allemaal prima te doen.

n

Eenmaal aangekomen bij de tourist office bleek het vrij druk te zijn met mensen die allemaal het noorderlicht wilden zien. Daar hoorden wij overduidelijk ook bij. Na een tijdje wachten waren we aan de beurt en werden we geholpen door een erg vriendelijk meisje dat uit Litomysl (!) bleek te komen. Ze kende Tom en Willemien Meijer uit Roden niet. En wij dachten altijd dat zij daar wereldberoemd waren. Maar goed, we kwamen er om een noorderlichttour te boeken. Uiteindelijk bleek er nog 1 organisatie plaats te hebben voor twee personen voor vanavond. Dat hebben we dus direct geboekt! Daarnaast hebben we ook een sledehondentocht geregeld, maar dat is pas maandag.

n

Nadat we dit alles geregeld hadden, zijn we Tromso wat verder gaan verkennen. Het is echt een leuk stadje met veel oude houten huizen, afgewisseld met meer moderne gebouwen. De mensen lijken het hier allemaal erg naar hun zin te hebben. Misschien zijn ze ook erg blij dat het eindelijk weer licht is overdag. Bij het VVV-kantoor hebben we ook wat folders meegenomen en tijdens de lunch hebben we bekeken wat we verder nog konden doen. Er zijn hier aardig wat musea en bezienswaardigheden en als eerste viel ons oog op een glasblazerij. Dit was op loopafstand, dus we zijn er (erg rustig) naar toe gelopen. Het was een kleine winkel/fabriek die een beetje weggestopt zat, maar gelukkig hebben we het snel gevonden. Er waren twee dames bezig om een soort schaaltjes te maken. Dit was blijkbaar nogal een lastige vorm, want wanneer ze 50 schaaltjes hadden gemaakt, konden er 10-15 worden weggegooid. Auw! Het was erg leuk om dit proces van dichtbij mee te maken. En we konden er lekker opwarmen in de buurt van de hete ovens.

n

De tweede stop die we vanmiddag hebben gemaakt, was bij het Polaris. Dit is een museum met informatie over het leven in de Arctische gebieden. Het begon met een film verspreid over vijf schermen waarbij je in vogelvlucht over Spitsbergen ging. Dit was soms moeilijk te bevatten voor onze evenwichtsorganen, waardoor we een beetje draaierig werden. Vervolgens was er een expositie over de Arctic en in een basin hadden ze gebaarde zeehonden. De kleintjes waren erg nieuwsgierig en volgden je op de voet wanner je je hand (of je hoofd) langs de ruiten bewoog.

n

Inmiddels begon het al donker te worden (rond half 4) en omdat we alweer op tijd klaar moesten staan voor de Noorderlichttoer, zijn we alvast maar gaan eten. Dit ging er ondanks het tijdstip best wel in. Nadat we het statief uit de auto hadden gehaald, zijn we ons om gaan kleden, zodat we nog warmer aangekleed waren dan vanmiddag. Edo heeft op de valreep nog een lekkere warme skibroek gekocht. Deze bleek erg goed van pas te komen.

n

We zaten keurig op tijd in de lobby van het hotel en iets later dan afgesproken kwam de persoon van de toer binnen met de mededeling: we moeten gaan, er is heel veel activiteit in de lucht. Nu al, hier boven de stad kun je het zien. We keken elkaar aan en zijn snel achter hem aan naar buiten gegaan en jawel, daar was het boven ons hotel: het Noorderlicht! Door de gebouwen hadden we niet vrij zicht, maar we konden duidelijk de groene slierten langs de hemel zien. Eerst 1, daarna twee, drie en uiteindelijk wel vier of meer! Wat een fantastisch gezicht. We moesten maar snel in het busje gaan zitten, zodat ze ons naar een gebied met minder lichtvervuiling en minder obstakels konden brengen. Helaas is het weer hier onvoorspelbaar en binnen enkele ogenblikken was het helemaal bewolkt geworden en konden we niets meer zien. Er zat niets anders op dan verder te rijden. Daar gingen we dan, drie busjes vol met mensen die graag het Noorderlicht wilden zien, op jacht naar een heldere hemel. Ineens kneep Edo me hard in m’n hand en ja hoor, daar was ze weer, de wispelturige dame. De chauffeur had het ook gezien en we zijn snel op zoek gegaan naar een plekje waar we de busjes konden parkeren. En het bleek inderdaad een wispelturige dame te zijn! Eerst zagen we alleen een zwak groen straaltje aan de horizon, waarna het langzaam over ons heen trok en je gewoon niet wist waar je moest kijken. De vorm veranderde continue en ook de intensiteit. En dan ‘poef’ was het weer weg om later weer terug te komen. Op deze plek hebben we zo’n drie kwartier tot een uur gestaan om te genieten van het verdwijnen en terugkomen van de groene stroken licht aan de hemen. Totdat het opeens weer helemaal bewolkt werd, dat was het teken om weer verder te gaan.

n

De bewolking bleek aardig hardnekkig en op 1 andere plek hebben we nog even mogen genieten van het Noorderlicht dat over onze hoofden trok. Hierna was de lichtshow voorbij en zijn we weer teruggebracht naar ons hotel. We weten nu waar we heen kunnen rijden en we weten nu hoe het eruit zien. En Edo weet nu hoe de camera ingesteld moet worden, want dat viel nog niet mee. Morgen schijnt het weer weer redelijk te worden, alhoewel ze het hier net als in Nederland nooit precies kunnen voorspellen. Dus dan gaan wet het zelf maar eens proberen te vinden! Voor vandaag was het in ieder geval een supermooie ervaring!

n

En terwijk ik dit type is het noorderlicht gewoon zichtbaar vanuit het raam rechtboven ons hotel! Een beetje vaag door alle lichtvervuiling in de stad, maar we mogen er gewoon nog een keer van genieten.

n

Nu is het de hoogste tijd om op 1 oor te gaan. Morgen gaan we de omgeving van Tromso eens wat verder verkennen met de auto.

n

Liefs, Edo-Jan en Leonie

n