Hoi allemaal

n

Vanmorgen werden we wakker in onze cabin op de permafrost hoogvlakten in Alaska. We hadden redelijk geslapen en vandaag zouden we verder rijden naar het noorden van Alaska. Daar moet het beter weer zijn. Warmer en droog. We zullen het wel zien. Eerst maar weer een stevig ontbijtje natuurlijk. Leonie french toast en ik twee eieren met worstjes, toast en hashbrowns. En dat ging er zoals altijd weer prima in. Daarna nog even snel de cabin in om alles in te pakken en daar gingen we weer in onze mooie witte schone Chevy (het had flink geregend, dat scheelt weer een wasbeurt)

n

We reden net over een kronkelweggetje over de hoogvlakten of we zagen iets groots langs de weg. Eén keer raden wat dat was. Natuurlijk! Een eland. Geweldig om de dag zo te kunnen beginnen. Deze was wat zenuwachtig en vloog snel de andere kant op en verdween snel uit het zicht. Ze zijn zo groot, zo enorm, maar als ze lopen of rennen zijn ze juist heel gracieus. En zijn ze in de struiken, dat zie je ze direct n iet meer. Zo goed gecamoufleerd.

n

Na een eindje rijden kwamen we op de doorgaande weg naar Fairbanks. Voor Amerikaanse begrippen is het een snelweg, maar je kan deze wegen het beste vergelijken met een nederlandse 80-km weg. 2 rijbanen waar je hier 55 of 65 m/u mag (90 of 100 km/u). Deze weg hadden we gisteren voor een deel al gereden dus we wisten wat we tegen zouden komen. De uitzichten van gisteren waren vandaag nog indrukwekkender. De lucht was blauw met wolken rondom de hoogste toppen met de eeuwige sneeuw van het massief hier. Briljant!

n

n

Toen we weer verder reden zagen we een aantal bald eagles hoog in de lucht op de termiek zweven. Af en toe scheen de zon perfect op hun witte kop of staart. Het lijkt alsof ze dan even licht geven. Al turend in de lucht zagen we ineens, op een meter of 5 á 10 een bald eagle met prooi (waarschijnlijk een konijn) landden. Het was een glimp die we zagen en we hebben hem verder niet kunnen volgen maar bijzonder was het wel. Zo dichtbij hebben we er nog nooit een gezien. Maar hier in Alaska is volgens mij alles mogelijk!

n

Na een aantal miles gereden te hebben was er een punt waar je wellicht wat zalm in de rivier zou kunnen zien. En we zitten nu in een periode waarbij de zalm al aardig rood zou moeten zijn. Dus wij hebben de auto geparkeerd en liepen naar de rivier. En ja hoor, daar zwommen ze tegen de stroom in. Tientallen de een nog groter dan de ander. En sommige waren al intens rood. Een heel bijzonder gezicht.

n

Inmiddels was het alweer in de namiddag en we moesten nog een stukje. We zijn daarom maar verder gereden richting Fairbanks. Halverwege zijn we nog gestopt om een ijsje te eten. Schepijs en ik wilde wel twee bolletjes, nou dat heb ik geweten! De bolletjes maken ze hier zo ongeveer met soeplepels. Onvoorstelbaar. Lekker! 🙂 We zaten daar lekker in de schaduw van ons ijsje te eten want de temperatuur was al een stuk hoger dan eerder die dag. Nu al rond de 20/25.

n

Onze volgende stop was vlakbij Fairbanks en het heet NorthPole. En wie woont er in/op NorthPole? Jazeker, SANTA!!! De enige echte Santa woont hier dus vlakbij. En reken maar dat alle kinderen van de US en Canada hier graag naar toe komen. Het hele dorpje is versierd, ook middenin de zomer dus. Zelfs de lantarenpalen zijn grote kerst zuurstokken. En alle straten hebben kerstnamen. Rudolfsteet, SantaClaus drive, Elf avenue en noem maar op. Middenin dit dorpje is een groot gebouw waar je allemaal kadootjes kan kopen en daar zit ook de enige echt Santa klaar voor de kinderen. Je mag op zijn schoot zitten, vragen stellen, tekeningen/verlanglijstjes geven en foto’s (laten) maken. Een walhalla voor de kiddo’s hier in de States. Ook Leonie mocht met hem op de foto. En wat het nou echt zo bijzonder maakt… Hij vroeg waar we vandaan kwamen en wij zeiden uiteraard ’the Netherlands’ waarop hij direct over het WK voetbal begon! Hij verwachtte dat Nederland de Duitsers in de finale zouden treffen. Hoe bijzonder is dat dan toch! De enige echte Santa die met ons over voetbal wilde praten!!

n

n

Nu werd het toch echt tijs om Fairbanks in de rijden, op zoek naar de B&B. We hoefden niet lang te zoeken. Fairbanks is zoals elke andere Amerikaanse stad. Al snel hadden we de B&B gevonden en maakten we kennis met de eigenaars. Eerst met de vrouw, later met de man. Een geweldig stel waarmee we heerlijk hebben bijgekletst. Al (zo heet de man) legde ons van alles uit over Fairbanks en waar we het beste konden eten. En zijn raad hebben we ook maar opgevolgd want het was al ver na etenstijd en we hadden flink honger.

n

We zijn naar een BBQ/Grill restaurant in de buurt gelopen en hebben daar veel te veel gegeten (vooral ik eigenlijk…..) Het leuke van dit restaurant is dat het a) helemaal oranje is geverfd en b) is voorzien van een groot plasmascherm aan de bar. We vroegen of we daar morgenochtend ook voetbal mochten kijken rond 10 uur. Eigenlijk zijn ze om 11 uur open, maar de eigenaar vond het wel grappig geloof ik en zei dat we morgenochtend maar bij de zijingang naar binnen moesten komen. Dan konden we de wedstrijd gewoon zien. Kijk, dat is nu typisch Alaska. Je doet elkaar gewoon een plezier, dan moet het ook kunnen. Opgelucht zijn we weer naar huis gelopen, hebben nog even nagepraat met de eigenaars en wat andere gasten en zijn toen naar bed gegaan. We waren bekaf door alle indrukken…

n

Morgen weer een nieuwe dag!

n

trusten en groetjes!

n

Liefs, Leonie en Edo-Jan

n