12 juli 2010

n

Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen, dat was wel even lekker voor de verandering. Nadat we ons hadden klaargemaakt voor de dag, wachtte ons een heerlijk ontbijt wat tevens als lunch dienst moest doen. Toen we uitgegeten waren en naar buiten liepen, zagen we (pas) dat er ook tours gedaan worden door het ondergrondse gedeelte van de mijnen. Terwijl we bij dat bord stonden kwam de jongen voorbij die deze rondleidingen geeft. Wat blijkt: hij hoort niet bij het state park, maar zijn overgrootvader heeft de oorspronkelijke goudader ontdekt en nu is hij nog steeds bezig met zijn vader en opa om goud uit de mijn te halen. Boven de ingestorte oude mijn die bij het park hoort, staat de molen van hun mijn. En hij geeft dus rondleiding door een deel van hun mijn. We hebben een erg leuk gesprek met hem gehad en hij heeft ons nog veel verteld over de mijn en alles eromheen. We hadden helaas geen tijd om met hem mee te gaan de mijn in, want voor vandaag stond weer een rit van ongeveer 3 uur op het programma.

n

Even na twaalf uur vertrokken we naar onze volgende bestemming: Seward op het Kenai schiereiland. Het was erg mooi weer vandaag, de zon scheen uitbundig en er waren een paar stapelwolken in de lucht. Het eerste deel van de weg was weer prachtig, we reden langs een mooie, snelstomende, beek waar we even bij stil hebben gestaan om van te genieten. Langzaamaan kwamen we onder de boomgrens en voordat we het wisten reden we alweer op de snelweg. Deze weg bracht ons weer terug in Anchorage, wat betekende dat we het rondje door het binnenland van Alaska hebben afgerond. Vanuit Anchorage gingen we op de Seward Highway richting, je raadt het al, Seward. Dit was een prachtige weg met mooie uitzichten op de omliggende bergen en gletsjers. En dat niet alleen, we zagen ineens een bald eagle voorbij vliegen vlak boven de weg. Niet veel later was er een parkeerplek waar we de auto neer hebben gezet, zodat we konden kijken hoe de adelaar op de wind aan het ‘dansen’ was. De weg gaat langs de Turnagain arm (kapitein Cook was hier de weg een beetje kwijt en moest steeds omdraaien, vandaar de naam) waar je ook de zogeheten tidal bore kunt zien. Dit betekent dat twee keer per dag het getij vanuit de oceaan het land inkomt. Op het moment dat wij er langs reden was het nog steeds laag water aan het worden en omdat we nog een stukje door moesten rijden naar Seward, konden we het helaas niet zien. We moeten over dezelfde weg terug naar Anchorage, dus wie weet zien we het dan.

n

We verlieten de Turnagain arm en gingen het schiereiland Kenai op. Ook hier reden we door een prachtige omgeving, tussen de met sneeuw bedekte bergen door. Het was inmiddels bewolkt geworden en de temperatuur was ook iets naar beneden gegaan. Aan het begin van de avond kwamen we aan bij Kim’s B&B waar Kim de deur voor ons opendeed. Het is een prachtig huis in het bos. Na een korte kennismaking zijn we het stadje Seward ingegaan om een hapje te eten. Op het moment dat we bij de B&B wegreden zagen we een enorme adelaar in de boom achter het huis landden. We hebben heerlijk en gezond (behalve het toetje) gegeten, allebei vis met aardappelpuree en groente. Mjammie! Na het eten hebben we even gekeken waar we ons morgen moeten melden voor de boottocht, waarna we weer terug zijn gegaan naar de B&B. Onderweg zagen we nog een bald eagle zitten in een zogeheten ‘bald-eagle-boom’in de rivier. Het is hier een prachtige omgeving en we zijn erg benieuwd naar wat ons morgen te wachten staat.

n

Groetjes Edo-Jan en Leonie

n