Salto do Prego
Hoi allemaal,
n
Daar zijn we dan weer. Voor het laatst vanaf de Azoren. Wat een vakantie hebben wij beleefd! Zoveel gezien en gedaan, lekker rond gereden en gelopen en heerlijk gegeten. Een week om niet te vergeten, sterker nog, misschien in de nabije toekomst…
n
Vanmorgen zijn we rond de normale tijd opgestaan. Even klaarmaken en hop, naar de ontbijtzaal. Alle ingredienten voor een geslaagd ontbij waren weer aanwezig. Prima dus. Maar toen weer snel onze spullen gepakt en in de auto gestapt. Er waren toch nog een aantal dingen die we moesten/wilden zien. Ten eerste een mooie plek in het zuidelijk deel van het eiland. Vanaf die plek hadden we een schitterend uitzicht over de oceaan met op de voorgrond die typerende glooiende hellingen. Een mooi dorpje en de kanlroze azalea’s maakten het plaatje helemaal compleet. We zagen dat veel mensen bezig waren om het eiland helemaal klaar te maken voor het toeristenseizoen. En al dat werk is niet voor niks. Het eiland begint er elke dag nog mooier uit te zien.
n
Onze eindbestemming van vandaag was een hike helemaal aan de zuid-oost kust bij Faial de Terra. Een hike van een paar kilometer met halverwege, verscholen in de bossen, een waterval genaamd “Salto do Prego”. De hike werd hier “medium” genoemd. Dus niet te zwaar en niet te vlak. En dat leek ons een mooie uitsmuiter voor deze vakantie. Vol goede moed hebben we om 12.00 onze auto geparkeerd, de bergschoenen aan gedaan en ons klaar gemaakt voor de hike. En hoe hebben we ons meer kunnen vergissen dan vandaag. Het was ‘no way’ een medium hike. De paden waren smal, gingen steil, echt steil, omhoog en bestonden deels uit spekgladde stenen. Als amateur berggeiten liepen en strompelden we omhoog. En omhoog, nog hoger totdat we bijna niet meer verder konden. Maar toen kwam toch echt de hoofdprijs van de dag. In een kleine vallei stortte zich daar een waterval naar beneden. Zo mooi had ik er nog nooit een gezien. Omringd door groene varens, mossen en lianen stonden we daar sprakeloos. Wat een genot om dat te kunnen aanschouwen. En wat waren we blij dat we niet hadden opgegeven. We hebben daar ongeveer anderhalf uur doorgebracht. Tientallen foto’s gemaakt, naar de verschillende vogels gekeken en enorm genoten van de natuur.
n
Hierna werd het toch weer tijd om verder te gaan, we waren pas halverwege. Eerst weer een steil stuk omhoog, en daarna voornamelijk naar beneden. De terugtocht voerde ons nog door een verlaten dorpje. Dit dorpje, Sanguinho, ligt midden in de bergen en zijn ze nu een beetje aan het opknappen. Zou toch jammer zijn als het verloren zou gaan. Uiteindelijk kwamen we na 4 uur lopen en genieten weer netjes bij de auto. Hier hebben we nog even uitgepuft, wat gegeten en gedronken en gingen weer verder.
n
Een belangrijk product hier is keramiek. Alle straatnaambordjes, ingangen van dorpjes, sommige verkeersborden etc. zijn gemaakt van keramieken tegeltjes. Alle tegeltjes hebben dezelfde afmeting en bestaan uit een select aantal kleuren. En al die tegeltjes worden gemaakt in een fabriek in een klein stadje in het noorden van het eiland. En dat wilden we ten slot nog even zien. Dus we reden aan het einde van de dag van Faial de Terra naar Ribeira Grande. We hadden geluk dat we nog voor zes uur daar aan kwamen rijden en konden zo het winkeltje nog bezoeken. Natuurlijk ook nog wat souvenirs gekocht. En dat was wel het einde van het actieve deel van de laatste dag. Eenmaal op de hotelkamer zijn we alvast onze spullen gaan inpakken en hebben een laatste diner gegeten. Een overheerlijke tournedos voor 15 euro. Waar vind je dat nu nog? Nu nog even douchen en op naar bed. De wekker gaat morgen (weer veel te) vroeg.
n
Bedankt voor alle reacties en we laten snel de foto’s zien.
En de Azoren, bedankt voor de prachtige tijd en tot snel weerziens. We zijn van jullie gaan houden!
n
liefs, Leonie en Edo-Jan
n